Küçük Sırlar - Senaryolar

[Tygaliana.]

r


Aysegül ilk defa bi insanla "Cetinle" ic dünyasini paylasiyor. Aslinda bunu hic yapmaz. Hic kimseyle yapmaz! Cok gururlu birisi cünkü...Ama ilk kez dayanamaz ve icindekilerini döker. Buna neden olan seyse, Annesiyle arasinda gecen büyük kavga.

(Aysegül odasindadir, annesiyle cok kötü kavga etmis, berbat bi durumdadir, icindekileri bagirarak haykiriyo)

Aysegül: "Allah kahretsin! Allah kahretsin! Neden ben? Neden ben, bukadar aci cekiyorum bu kahrolasi hayatta! Ne olur bitsin artik bu cile...dayanamiyorum...allahim bitir artik ne olur! Yalvariyorum..." (Aysegül aglayarak yere cöker)

(kavgaya sahit olan Cet kosarak Aysegülün odasina girer, onu hic böyle bi halde görmemistir, cok korkuyodur, Aysegülü merak eder)

Cetin: "Aysegül...Aysegül yapma böyle...Ne olur! Aglama..." (Aysegülü sakinlestirmeye calisir)
Aysegül: "Rahat birak beni! Kimseyi görmek istemiyorum...Git! Cik odadan!" (onu bu halde görmesini istemez)
Cetin: "Hayir...hic biryere gitmiyorum...sen sakinlesmeyene kadar burdayim...ne olur yapma böyle...Aysegül" (Gözyaslarini silmeye calisir)
Aysegül: "Sakinlesmiyorum! Sakinlesemem cünkü...Annemin yapdiklarini düsündükce sakinlesmek mümkün olmuyo malesef! (Cetinin ellerini iter)
Cetin: "Ozaman bagir, haykir...eger rahatlicaksan...Yeterki kendine gel yine! Bu sen degilsin!" (ellini tutmaya calisir)
Aysegül: "Ben BUYUM! Yillarca buydum ve hep böyle kalicam...ama kimse anlamadi, kimse görmedi, kimse hicbir zaman GERCEK Aysegülü merak etmedi...Herkese o rujlu seytan daha kolay geldi...Özellikle Annem icin...Ver elline kredi karti, cek altina lüx arabayi...Och ne güzel! Hep böyle seylernen yetindi! Bana hicbir zaman Annelik yapmadi!
PARA PULDAN BASKA HIC BISEY DÜSÜNMEYEN KÜCÜK CADI! Cok güzel oynadigim bi rol. Iste beni böyle susturmaya calisti...ve basardida...Sonunda gözümü boyamaya basardi. Bende onun gibi bi seytana dönüsdüm...yavas...yavas...herkesi kücümseyen, kendini begenmis bi yilan oldum! Allah kahretsin!" (cöktügü yerden kalkar ve odasinda firlata bilcek esyalar ararar)
Cetin: "Ne olur yapma böyle!" (Aysegülü engeller, onun iki kollarini sikica tutar)
Aysegül: "Ben cok yanlizim, Cetin...cok yanliz..." (aglayarak Cetine sarilir)
Cetin: "Hayir...artik degilsin...hic bir daha yanliz olmicaksin...ben hep yaninda olucam. Kimse seni bidaha üzemicek...Buna izin vermicem." (ona siki siki sarilir)
Aysegül: "Özür dilerim"
Cetin: "Ne icin özür diliyosun? (yüzünü ellerinin arasina alir)
Aysegül: "Sana cok kötü davrandigim icin." (Gözyaslari akar)
Cetin: "Hayir...hayir ne olur. Bunun icin aglama...aglamana dayanamiyorum..." (gözyalarini siler)
Cetin: "Hem asil ben senden özür dilemem gerek...seni hic anlamaya calismadigim icin. Sürekli kötüledim seni...haklisin...bi annen degil...hepimiz bu rölle yetindik...ben dahil. Özür dilerim, Aysegül." (yine sarilir ona)
Aysegül: "Bende sucluyum ama böyle düsünmenizde...bu rol bana bile kolay geldi...gercekler cok daha aci oldugu icin...o piriltili dünyaya kacmayi tercih ettim... hic bir sorun yoktu...yarin ne giyebilirim sorusundan haric tabi (gülerler)...ama artik gerceklernen, acilarnan, bitmemis hesaplarnan yüzlesme vakti geldi. Kacmicam artik gecmisimden, cünkü gecmisimden kacmaya calistikca gelecegimde bir cikmaza dogru sürükleniyo."
Cetin: "Evet haklisin..." (Aysegülün anlindan öper, Aysegül ona karsilik güler)
Aysegül: "Iyiki varsin" (Sarmasir)
Cetin: "Sende...Haaa ama bi sorum var."
Aysegül: "Sor."
Cetin: "Sen simdi hic bir daha benlen kavga etmicekmisin? Yada benlen pek cok oldugu zaman gibi iddialasmicakmisin? Senin bir daha o sevimli cadi olarak hallini görmicem mi? (dudagini büzerek söyler)
(Aysegül güler) Aysegül: "Demek senin tek derdin benle kavga etmek mi? Ask olsun...Iddialardada bana karsi hep yenildigini hatirlatirim, cetin bey... Haaaa ayrica benim her halim sevimli..." (ona karsi gülerek dillini cikarir)

[Tygaliana.]

Cetinin Babasi cok kararlidir....oglunu okumasi icin Amerikaya göndermek istiyor. Orda akli basina gelir diye umuyor. Aysegül bunu duyunca, Cetinin gitmemesi icin, ellinden gelen herseyi yapiyor.

Aysegül Cetinin babasini ikna etmek istiyor, onun icinde onlan konusmasi gerekiyo...

Baba: "Fulya(Hizmetci) söyledi...Benlen konusmak istiyormusun, Aysegül." (zigarasini yakiyor)
Aysegül: "Evet...sizlen konusmak istedigim bir meselle var." (cok heycanlidir)
Baba: "Öyleyse buyur. Seni dinliyorum." (oturmasi icin karsisindaki koltugu gösterir)
(aysegül koltuga oturur, yanliz cok heycanli oldugu icin bi an ne söylicegini sasirir)
Baba: "Evet..."

Uff yaaa! Ne yapiyorum ben burda? Banane Cetinin Amerikaya gitmesinden...

(aysegül acilen ne söyleyebilcegini düsünür)
Aysegül: "Sey ben...ben bi araba begendimde...onu size göstercekdim..." (sahte bi gülüs yapar)
Baba: "Bana begendigin bi araba mi gösterceksin?" (saskin, saskin aysegüle bakar)

Allah kahretsin! Topla kendini Aysegül...sen bunun icin buraya gelmedin ki!

Aysegül: "Yok...aslinda ben baska bisey konusacaktim sizinle..." (parmaklariya oynar)
Baba: "Hadi kizim...ne söyliceksen söyle artik...benimde bütün gün zamanim yok ya." (saatine bakar)

Öküz! Sanki ben senle konusmak icin can atiyom...adama bak yaaa...senin tatli sesine, güzel yüzüne hayran kalmadik herhalde!

(aysegül sinirlidir ama belli ettirmez)

Aysegül: "Tamam...ozaman hemen konuya gireyim...Cetini Amerikaya göndermeyin!"

Allahimmm....nasil dedim ben bunu ya...ne güzel kurtulcakdim iste ondan!

Tam o sira, Cetin eve gelir. Fulyaya Aysegülün nerde oldugunu sorar. Oda Aysegülün, Babasiyla konustugunu söyler. Cetin ne konustuklarini merak eder ve kapidan gizlice onlari dinler.

Baba: "Nedenmis o?" (zigarasini söndürür)
Aysegül: "Cünkü...cünkü..."

Neden gitmesin yaaa? Hadi Aysegül...hadi Aysegül aklina acilen bisey getir.

Aysegül: "Cünkü Amerikaya giden gencler kötü yollara düsüyormus...orda onlara herseyi alistiriyolarmis...yani...yani uyusturucu gibi seyler...ayricada Amerikaya giden genclerin, Türkiyeye olan baglari kopuyormus." (kafasindan atti)
Baba: "Aysegül kizim, sen ne diyorsun? Ne sacmaliklar bunlar? Kötü seyler alisiyorlarmis...insan her yerde kötü aliskanliklara baslayabilir. Türkiyede uyusturucu yokmu sanki? Ayrica sen Cetini sevmezdin? Neden onun gitmesini engellemeye calisiyorsun?" (süphelenmistir, dimdik aysegüle bakar)

Evet! Aynen! Niye engelliyorum ben yaaa?

Aysegül: "Ya ne olur siz beni dinleyin...Amerika Cetin icin iyi olmicagini düsünüyorum...Hem burda en azindan gözünüzün önünde...taaa Amerikada ne haltlar yicegini bilmiyorsunuz ki! Hem burda islere de yavas yavas alismaya baslar. Ben onunla konusurum. Ne olur gitmesin Amerikaya....ne olur!" (ikna etmeye calisir)
Aysegül: "Haaa ayrica...Cetin suan derslerdinde iyi olmaya bilir...ama iyi olmaya calisiyor...istek ve azim en önmeli seyler degil mi, isinde basarili olabilmek icin?"

(cetinin babasi düsünür)

Baba: "Evet haklisin...istek ve azim cok önemli...sen cetinin bunlari basarabilecegine inaniyorumusun?"
Aysegül: "Evet kesinikle...ben ona cok güveniyorum."

(cetinin babasini ikna etmeye basarmisdir)

Baba: "Sen öyle diyosan...iyi bakalim. Bak sana güveniyorum...her zaman bi gözün cetinin üzerinde olcak. Eger herhangi bi hatasini yakalarsan, hemen bana geliyorsun. Tamam mi?"
(kalkar, isleri vardir)

Aysegül: "Tamam...siz hic merak etmeyin..." (ikna etmeye basardigi icin mutlu)
Baba: "Iyi ozaman. Ben simdi gidiyorum. Aksama görüsürüz." (odadan cikar)

(cetin hemen kapidan cekilmistir, babasina yakalanmamak icin, halen duyduklarina inanamaz, aysegül onun gitmesini engellemistir)

(aysegül konusmadan sonra, odasina cikar, cok mutludur, ama ayni zamanda akli cok karisiktir)

Ben niye böyle biseyi yaptim ya? Ne güzel iste Cetinden kurtulmak varken...Geri zekalli kafam...OFFF! Ne oluyor yaaa bana? Aysegül acilen kendine gelmelisin...Ben simdi iyi bisey yapmis olamam...OFFFFFFF! Ama Cetin kaliyo! Gitmicek...gitmicek...gitmicek! Burda benimle kalicak!

[Tygaliana.]

Cetin cok mutlu. Aysegül onun Amerikaya gitmesi gerektigini engelledigi icin, havalarda ucuyor. Ama Amerika isi degil, onu asil sevindiren sey, Aysegülün onun burda, onunla olmasini istedigi. Yani en azindan öyle umut ediyor. Aysegüle tesekür etmek icin, odasina girer.

(cetin "ilk defa" aysegülün odasina girmeden kapi caliyor, aslinda hic yapmaz böyle...pat diye giriverir, ama biseylerin bugün itibariyle degistiginin farkinda ve onun icin böyle yapmasi gerektigini düsünür)

Aysegül: "Evet...gir." (aysegül hizmetcilerden biri oldugunu sanar)

(cetin cok heycanlidir, yavasca odanin kapisini acar)

Derin...derin nefes al, cet. Hadi be kocum! Yapabilirsin sen...

(aysegül onu görünce sasirir, ne yapcagini bir an bilemez, cetin de öyle, ikiside birbirine öylece bakakalirlar)

Aysegül: "Cet...ne zaman geldin sen?" (ilk o toparlar kendini)
Cetin: "Ehh...ben...ben demin geldim...yarim saat falan olumustur." (bir an cevap veremez)
Aysegül: "Haa...öyle mi? Güzel..." (cok heycanlanir, etrafa bakinir, kendini oylamak icin biseyler arar)
Cetin: "Ehh? Naber, Aysegül?" (aklina baska bisey gelmez)
Aysegül: "Iyilik senden?" (durum cok toaf oldugun ikiside farkinda, normalinde hic böyle konusmazlardi birbiriyle)
Cetin: "Bendende öyle..." (gülmeye calisir)

Ne yapiyorum ben ya? Ona tessekür edicegime havadan sudan konusuyorum...off be...salak kafam...

Aysegül: "Iyimis...sey benim isim vardi aslinda...yani" (bu toaf durumumdan kurtulmak ister)
Cetin: "Haa öyle mi? Iyi ben seni rahatsiz etmiyim ozaman daha fazla...Özür dilerim." (üzgün bi halle kapiya yönelir)

Offf diyemedim iste...ona bi teserkür bile edemedim...ne kadar geri zekaliyim ben ya...babam hakli! Ben bi is hakkindan gelimiyom...gelemicemde hic bir zaman...kahretsin yaaa!

(aysegül öyle dedigi icin hemen pisman olur)

Offff! Niye böyle dedimki simdi? Kalsin...kalsin...gitmesin biryere!

Aysegül: "Cet dur...ben öyle demek istemedim...yani isim var, ama bekleyebilir...gitme."
(ellinden tutar, bu dokunusta ikiside ister istemez toaf olurlar, aysegül hemen ellini geri ceker)

Offf ne oluyo bana allahim? Kafayi mi yedim? Yok yok...kafamda bisey yok...asil sorun kalbimde...niye bukadar cok carpiyor...doktora mi gitsem ne? Bu normal bisey olamaz...

(cetinse "gitme" dedigi icin cok mutludur, o kisa dokunus da cok kafasini karistirir)

GITME dedi! Gitme...demek benle kalmak, konusmak istiyor...yani öyle istiyodur kesin...yoksa niye öyle desin ki? Gitmemi istemedi! Yok...bi dakika...STOP...ben niye Aysegülnen kalmak icin can atiyorum...ya insan nefret ettigi kisiyle kalmak ister mi? Yani olmaz...yani nefret etsem gercekten olmaz...ozaman ben ondan nefret etmiyormuyum?

Cetin: "Sey...ben...sana...bisey söylemeye geldim. Tesse...Tesse...Tessekür...ederim, Aysegül"

HAYIR! OLAMAZ! Nerden duydu bunu? Kesin Fulya demistir! Kapi dinledi...ulan ben seni bi ellime geciriyim...."

Aysegül: "Ne icin?" (anlamamis gibi yapar)
Cetin: "Sey...babamin fikrini degistirmisin...Amerika konusu iste. Cok sagol...bana büyük bi iyilik ettin." (kontrolünü bi an kayip edip, ona sarilir)

Ach...ach...keske senin kollarinda öle bilsem...ayyyy ne diyorum ben!

Ne güzelde kokuyor...onun gözlerinde kendimi kayip edebilirim...oglum ne yapiyosun sen=? birak kizi...

(yaptiginin seyin "normal" olmadiginin farkina varinca(gerci bütün durum normal degil), aysegülü aniden sarildigi gibi aniden birakir)

Ayse: "B...b...bisey degil." (gözlerinden alamaz gözlerini)
Cetin: "Iyi...ben ozaman gidiyim artik..." (bir an sadece öyle bakar aysegüle, sonra kendisine gelip, durumu düzeltmeye calisir)
Ayse: "Tamam...haaa bu arada ben bu Amerika isini senin icin yapmadim...seninle ilgilli planlarim var, onun icin...yani sana iyilik degil, kötülük edicem. Haberin olsun!" (bisey olmamis gibi bi hava yaratmaya calisir, ama o dediklerine kendisi bile inanmaz, cet sadece ona karsilik güler, ve odadan karisik hisslerle ayrilir)